«طبق تعالیم اسلام، روحانیت جنبة سِمت و مقامی که در سایه آن روحانیون امتیازات مادی کسب کنند یا حرفه‌ای که نظیر حرفه‌های دیگر، یک‌دسته آن را پیشه و وسیلة امرار معاش خود قرار دهند، ندارد. روحانیت اسلام به معنی آراسته بودن به فضیلت، علم و تقوا و مجهز بودن برای انجام یک سلسله وظایف اجتماعی دینی و واجبات کفائی است، بی‌آن‌که علم و تقوا سرمایة دنیاطلبی گردد.»
این اثر دربردارنده سلسله مباحثی پیرامون مفهوم امامت، عصمت امام، شرایط رهبر جامعه اسلامی، نقش تعیین‌کننده عنصر عدالت در برگزیدن رهبر، بازتاب ایمان و تقوای رهبر مسلمین در رفتار وی و رابطة متقابل امام و امت می‌باشد.